Samur bakışlı çocuklar geçiyor eskimiş orman içlerinden
Kar suyu içiyor ölmüş bir koyunun derisinden aç kurtlar
Uzaktaki bir gölette ak dünlerini suya atıyor bir adam
Güneşin ısıttığı dallarda kanatlarını kurutuyor kuşlar

Sesimin üşengeç alyansından düşe sarılıyor vakit
Gizlendiğim bütün duvar diplerinde çürümüş ölüler
Sümüklü yanaklarından öpesim var üşümüş çocukları
Kuzgun bakışlı baharları gagasında saklıyor kargalar

Hiç kimse kendi derdinin kadrini bilmiyor bu aralar
Uzak seherlerin yalım ıslığı çobanların dudağında
Sararmış defter sayfaları arasındaki o gençliğimiz
İrkilip yeniden düşüne uyandığımız bakir sabahlar

Böğrümde paslı bir kama, ayrılık nicedir dilde kahır
Bir yanımda acz/im, diğer yanımda fak/ri endişem
Adın kanıyor içimde bir yerlerde, günlerden özlem
Çağlar aşılıyor kürsülerde, titretiyor kalbimi korkular

Selahattin YETGİN