On bedenim olmalı aslında
Bir tanesi 12 eylül zindanlarında
Biri Erzincan toprağında
Sivas’ta yanmış biri
Biri Gölcükte göçük altında
Ermenek’te
Öteki Soma
Gezide dar sokakta bir başına
Patlamışım bomba bomba Ankara Garında
Kalmışsa daha canım
Sınır boyunda kanlı pusuda

Ahh tükendim de Maraş’ta
Altı şubat sabahında
Çok öldük çok yalan yok
Her biri yara
Hiç bunca yıkılmadı yüreğim
Hiç bunca soluksuz
Hiç bunca çaresiz ve yalnız
Hiç böyle amansız...
Üşümekten utandım taa Ankara’da

On gözüm olmalı şimdi benim
On ayrı şehirde puslanmış
Utançsız ağlayacak
On yüreğim olmalı
Herbirine tek tek yanacak
Biri Maraş
Hatay öteki
Osmaniye, Diyarbakır,
Malatya, ŞanlıUrfa, Gazi Antep
Adıyaman, Kilis, Adana

On dilim olmalı benim
Dinlerce ağlayacak
Ağıtlarım olmalı
Ellerim olmalı ah binlerce
Ellerinden tutup bir canı
Enkazdan çıkaracak
Ellerim olmalı ellerim
Yıkayıp küllerle başımı avuç avuç
Hıçkırığımı saklayacak

AHMET GÖÇER