Aylardan Eylül işte
Neden önce çınar döker yapraklarını
Saksımda karanfil solar
Şair ağlar /söz yiter
Nedendir sonun belirsiz başlangıcı
Çeker kederine mısrayı
Ve sebepsiz ayrılıklardan
Ve zamansız vedalardan
Kanar bu kentte gönül yaraları

Aylardan Eylül işte
Şairler şiir döker
Hasret eser rüzgarda
Ne yaz bitmiştir aslında
İsyanı dinmeyen yüreğimde
Ne hazan girmiştir koynuma

Aylardan Eylül olsun ne çıkar
Ben zamansız sevmelerin ustasıyım
Kederin başkentinde
Umudun bahçıvanı değil mi ellerim
Gülüşler ektim bu mevsim
Kirpiklerinin her bir teline

Aylardan Eylül işte
Gelmesen gözlerimin kıyısına
Kör dizelerden asarlar beni yalnızlığa
Sağır uçurumlar tutmaz olur elimden
Pervasız rüzgarlar alırda beni
Kaybolur saklısız sözlerim

Aylardan Eylül işte
Şiir örüyor sözler kendine
Ben oturmuşum geceyle
Sevda soluyorum anıların ceminde

AHMET GÖÇER