Ne işim vardı diyorum gecenin bir vakti
Uyurken cümle alem nedendir bu oturuş
Hey gidi sevda, sen ne nankörsün öyle
Kıblen neresidir bilemedim,sormam da
Anlıyorum ki aşkla mesafelidir bu duruş.

Samimiyetsiz de sevgiler,yıkılıyor rüzgârda
Ne akıl alıyor olanı ne mantığa sığıyor
Yanıyor peşi sıra ince dumanıyla sigara
Kâr etmiyor tamponlar, yürek bu kanıyor.

Özünde olmalı ki tutkular,bırakmasın sizi
Sadece kuru sevgiler koftur,üstelik sıradan
Gözlerden yansımıyorsa fer, ateşi de yok
Kalır geriye bakiye,dramlardan daha çok.

Ben ile yola çıkanla ulaşılmaz ki hedefe
Onun için bir bayram var,var bir de arefe
İkisi arasında hayat,belli ki ağır geliyor
Şatafatı çok sevene gönlüm yaban kalıyor.

Dileğimiz elbette var, belki sever, dinlersin
Başka bir pencereden de şu hayatı izlersin
Tam da kavrayıs onu bu, anlaşmaya da zemin
Yok diyeceksen de üzme, bu tercih senin
Bakma kim yıkıldı diye,işte senin eserin.

Oğuzhan Külte