Yaşamak için sebep mi kaldı
Sen söyle
Umudum tükendi
Hayallerim bozuldu
Yaşama sevincim kalmadı
Mutlu olmak için ne lazımdı
Sen söyle
Öyle içten içe sevmek mi
Yoksa pes edip gitmek mi
Yoruldum yoruldum
Gecelerim zından olmuş
Biliyorum sen görmüyorsun
Ben çoktan öldüm
Ben çoktan yıkıldım
Eylül de doğdum
Ve Kasım’da öldüm
Bir Ekim yaşadım
Ve ekimin her anında seni yaşadım
Yorgunum çaresizim
Herşeyi kırmak istiyorum
Kalemi defteri telefonu herşeyi
En çok da kalbimi kırmak istiyorum
Sırf seni sevdiği için
Senden vazgeçmedigi için
Sen söyle
Böyle yaşanır mı
Karşimdasin
Bakışına hasretim
Yanımdasın sana bakmaya hasretim
Sen gülerken bakmaya utanıyorum
Aslında uzansam eline dokunabilirim
Başımı kaldırsam gözlerini görebilirim
Ama olmuyor
Öyle bir geldin ki
Beni bitirmeye geldin
Bir bilsen nasıl yorgun nasıl çaresizim
Ben seni büyük bir imkansızlıkla sevdim
Af et beni sevdiğim
Af et beni