kent bizim değil
biz
el gün bilmez iki haylaz serçe
oyunbozanlığımızla yarattığımız bu efsane
akıllardan hiç yitmeyecek
gökkuşağı kanatlı
bir vakitsizlik kaçamağı bu

ömrümü vaadettiğim yokluğunun sunağında
ezbere ölümler yaşanmayacak asla
seni aramanın ölümüyledir farklılaşmak

oyun bitti
parklarda hiç çocuk yok
yanımızda yazılmamış bir şiir
çıkınımızda kuşların atamadığı son çığlık
kaçış
kelimesiz
hıh
belki de bir rüya iklimine

bulutlar sağır
elini kaldırmaya mecali yok ağustos böceğinin
okullar kapalı
ağlamaya vakit yok
şimdi ancak yalnızlık kan kusar
kımıldayan tek yaprağımız

kent bizim değil
yalnızlığımız tek yurdumuz
oyun bitti
ruhlarımız pörsük
terlemiş bir ihanet bu

Kağan İşçen





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.