Hece.
Hercai bilmece.
Hızır yetişen.
Hazır ol da geçen ömrün bakiyesi.
Şerit değiştiren zaman ve insan ve tükenen sözcükler…
Beldeler misali hırpalanmış sözcüklerden kurulu mabedi şairlerin
Söz birliği etmişçesine aynı frekansta yayın yapan ruhların
Yanık badiresi ve türküleri.

Hasat zamanı.
Acılarsa haset düne.
Yalnızlık değil önem arz eden yalıtılmış değil de evren.
Nazireler suskun.
Şiirler ve şairler dağlanmış.
Nutku tutulmuş çoğu insanın
Ve insanlar birbirine bir veda bile edemeden
Vadeleri dolmuş.

Hüzün devasa bir sarkıt.
Yaşamsa umuda dair bir belge.
Beyanı yokken ölümün
Ansızın bastıran gece ve hüzün ve devir teslim töreni
İklimden iklime seken bir kör kurşun
Ve kordan heceler
Kös kös değil kör kütük hiç değil
Közünden külünden doğan yaşam gibi umut gibi
Yakardığı kadar insan Rabbine
Rabbini bulduğu gibi
Varsın yakın olsun ölüme

Ant içtik uğruna memleketin
Güzel yurdum, toprağım ve insanım
Ve iman gücüm yaralarımı sardığım
Yakardığım kadar huzurluyum ve umuda yakın
Nesri ömrün
Neşri ölümün
Nazenin bir bedense terk ettiğim
Tahammülsüz insanlardan da değilim mademki
Matemin örttüğü kadar benliğimi
Mabedim yerle yeksan
Mezarımsa yattığım toprak canım vatanım

İlahi Aşkın varlığında donmazken ruhum
Hicreti ve hacmi varlığın
Gözümden sakındığım sevdiklerim ve ana yurdum
Yemin billah dönsem geriye
Yine bu vatanın evladı olmak adına çırpınırdı yüreğim
Nezdinde zamanın
Donmuş olsa da saat ve durmuşken zaman
Taziyelerimi sunuyorum kardeşlerime
Ve ortak kaderi paylaşıyoruz madem
Bahşeden yüce Rabbime hamt ediyorum

Bu beden ki
Bu kefeni giyindim madem
Huzurla kaparım da gözlerimi
Mademki ülkem emin ellerde
Mabedimdir matemim
Mahrem dünyalardan kopup geldiğim cennetimdir ülkem
Ülkümle ilkemle eşlik ettiğim ezelden ebediyete…