Bitecek bir ayrılıktı gözlerimde
Çok uzaklardayım senden şimdi
Yabancı bir şehirde
Taş döşeme sokaklar tertemiz
Ama belki elli belki de yüz yıllık
Yapayalnızım her şey yabancı
Ama içten ve gülen yüzler

Ve ben ; gün doğmayan hücreme
Yorgun ayaklarla yağmurlarla
Dönerim bilsen
Ruhum orada seninle kaldı
Ben se esir kaldım bu şehirde
İstesemde istemesemde
Dönüşü olan hayaller içindeyim
Güneş hiç doğmasa da buraya
Sıcaktır memleketim benim
Mavidir baktığım gök yüzüm
Güneş bekler ufukta
Nasıl olsa doğacak

Şimdi tutmasamda ellerini
Isıtır yanımdaki resmin beni
Yansır gözlerinin ışığı kalbime
Siyah gülden almış rengini saçların
Sakinleşir ruhum baktığımda

Bana gönderdiğin mektubunda
Güller,leylaklar,nergisler
Ve burnumda yanağının kokusu
Baharıdır gönlümün
Menekşe gözlerinin siyahında
Gece rüyalarıma dalarım senle
Yine de mutluyum sesinle


Günay Koçak

03.02.2023