...
dilimi kefenleyen bir türkünün derdindeyim
sevda denilen noktanın çetelesinde
yırtık bir nakaratla dolaşıyorum
ölebildiğim kadar ölüyüm
göğsüm_bana sataşan imgelerle dolu
şimdi çeksem pimini sözcüklerin
harlanan bir satır arasından
boşluğa düşeceğim

canıma ağzı sulanan bir uçurum var önümde
girdaplanıyorum

uzun boylu duâlarla yalvarıyorum Yaradana
dik yamaçlara "aman" diliyor hâllerim
kaçak kokuyorum
koyu soluyorum bugün
yüzümü asmışlar köşebaşlarına
anlayacağın_
fena hâlde firariyim

çıkmaz bir sokak laneti var
aklımı bıraktığım yerde
adressiz takılıyorum bugün
melankoli tutkulara ilham veren şarkılar aldatıcıydı
zengin kafiyeli dizelerin hepsi töreme aykırıydı
yan diyordu
kan diyordu
içimden bir sesse ’dayan’ diyordu

gölgem bile isyân ediyor gövdeme
gölgem beni hafi’ye bir bulutla aldatıyor
beni müsait bir yerde bul

nemrut sendromuna yakalanıyor dağlar
içinde ruhsatsız patlamalar
içinde çıldırmış ateş nefreti
merhametsizlik tahtında tarihimi kemiren bir canavar var
öyle gâvur
yaralı düşlerime bir sargı bezi tutuştur
üstümde bir göçmen alayı
şimdi bir merasim taburu geçecek
hazırlan ey yüreğim
yüksek renk ayarını düşür
bir elveda daha gelip geçecek

gül kurusunda kirleniyor kelimelerim
bu bir mevsim sonu anlam küçülmesi
cılız mekanların son gözdesi
"bittiğim gündeyim"

kime dokunsam tanımsızım
restoresi imkansız kırılmalardan geçiyorum
şekilsiz bir ruh olmaktan korkuyorum

_beni müsait bir yerde bul_



_boran