Bir bilsen ne kadar zor şu sensizlik.
Bir kez olsun gelip görsen kara kız.
Sen gidince aldı bir kimsesizlik.
Bir senmiş muradım bir sen kara kız.

Yaş geçmiş, ak düşmüş saçım beyhude.
Bir yol var kaçış yok seçim beyhude.
Gözyaşım akan şu içim beyhude.
Dinlesen teselli versen kara kız.

Canıma batıyor cam kırıkları.
Taşımıyor yaşım gözüm arkları.
Dağıttım hayatta bütün çarkları.
Elinle yeniden kursan kara kız.

Bir sen vardın işte bir sendin yaren.
Bir sana can dedim oldum divanen.
Çok özledi seni, senin can paren.
Arada halimi sorsan kara kız.

Neyleyim zor işte çok görme bana.
Vuslatı bıraktım artık zamana.
Bu veda hiç kolay olmadı ana.
Görürdün sinemi yarsan kara kız.

Mesut’um ruhumda hasret yumağı.
Kurudu diktiğin gönlümün bağı.
Şu yürek sen diye öper toprağı.
Açıp kollarını sarsan kara kız.

Mesut ALTUNKAYNAK