Sarıya
Sapsarıya
Büsbütün sarıya
Batıp çıkıyor dünya
Kızıla
Kıpkızıla
Çok daha kızıla
Boyanıyor yazdan kalma rüya
Ayakta ölüyor çiçekler ve de ağaçlar
Münafık sancılara imlenmiş
Güz kesiği yürekler
Karanlığı hırpalayacak güneşini bekler
Eller semada
Dudaklar bal köpürüyor
Duruyor boyutunda zaman
Cihana sığmıyor kalbe zarar sevdalar
Sarıyor alemi aşk ey yar
Ki mevsim sonbahar

Sarışın kabına sığmaz bir telaş
Kuzguni kızıl bir savaş
Göğüslerde demlenen ateş
Bu demde
Şiddetine gem vurulur yavaş yavaş
Doğum ve ölüm
Bahar ve de sonbahar
İki kadim arkadaş
Hasret
Omurgası sevdanın
Bitmeyen çile
Vuslat
Yağmur gibi iri iri düşüş çöle
Kasım
Legal hüznün illegal kisvesi
Huzur
Bu mevsimin berrak sesi
Var elbet bunca letafetin bir kimsesi
İniyor aleme müjdeyle aşk ey yar
Ki mevsim sonbahar

Beyaz
Süt beyaz
Bembeyaz sayfanın
Kadim kapısıdır sonbahar
İlk soluğun hıçkırıkla verilişi
Gönlün güneş gibi dirilişi
Kalplerin dokuz şiddetinde çırpınışıdır
Cümle direnmişliğin nahif geçişgenliği
Gururun ayaklar altına serilişi
Bir merhaba serinliği
Hoş geldin ateşi
Allah’a ısmarladık inleyişidir
Aklımızı çeliyor aşk ey yar
Ki mevsim sonbahar….