Seyir defterime not düşmeyi,
Çoktan bırakalı uzun zaman oldu,
Sırça bir çiçeğe kondu yürek,
Rahat döşekler sonum,
Gönül yorgunluğu baştacı oldu,
Söyleyecek çok sözüm,
Anlatacak çok hikâyem vardı halbuki,
Dokunaklı melodilere dayanamadım,
Salkım söğütlerim de soldu,
Sabahın ilk ışıklarında,
Cümlelerim tıkandı üçlü koltukta,
Üzerime sinen deniz kokusuna,
Dadanan yalın ayak mazeretlerim,
Dağınık bir takım elbisenin içinde,
Alamadığım nefeslerde gücenmişlik,
Şarampole yuvarlanan sahipsizliğin korkusu...


Kendimize bile söyleyemediğimiz,
Acılarımız var bizim telli duvaklı,
Hepsi benim suçum dersin bazen,
Gidenlerin hiç suçu yokmuş gibi,
Topuklarımdaki çatlaklar mihenk taşım,
Kırık fayanslarda afili yalnızlığım,
İsteksiz bir vedaya tanık göz kapaklarım,
Yarenlik edilen sandal sefalarında,
Gözlerimde kenetlenmiş bakışların
Fakir edebiyatına sığınan kelimelerim,
Şaha kalktı hergele meydanında her gece,
Vurdum duymaz akrep ve yelkovan,
Kirpikleri ıslanmışcasına olmazlarda dolanan,
Tüm çıplaklığıyla aynalarda yalanlar,
Vurmayı bilemediğim kapılar,
Kim bilir kimlerin yüreğine dokundum,
Kimsesiz bir gölgenin arafındayım,
Tanıyamıyorum kendimi artık,
Büyümüşüm meğer yüzleşmelerde,
Ömrüme doğru anahtar denk gelmedi,
Bu diyarlara kalmadı kavuşmamız,
Belki başka bir diyarda kavuşuruz...

Ben aslında seni yazdım,
Herkes şiir sandı,
Oysa bi yazanı vardı,
Bi de yazdıranı...