Birgün kahpe kurşunlara yem olursam,
Veda etmek zorunda kalırsam,
Sevdiğim her şeye,
Geride kalanlarım üzülmesinler!
Bilsinler ki;
Bu zamansız gidişiminin,
Akıttığım kanımın,
Mutlaka bir karşılığı var...


Birgün karanlıkların esiri olursam,
İstemeden...
Kaderim der katlanırım,
Sevdiklerim üzülmesinler!
Benden sonra da eser rüzgârlar,
Benden sonra da yağar yağmurlar...


Birgün yollarım biter de,
Sonsuz bir diyara varırsam,
Bir daha geri dönmeyeceğimi bile bile,
Canım dediklerim üzülmesinler!
Ben sevdalarımı bıraktım geride,
Benden bir hatıra...
İndirmesinler duvardan resimlerimi,
Kahretmesinler kendilerini gözyaşlarıyla,
Ben gülümseyeceğim hep onlara,
Bu sonsuz diyardan,
Beni unutmasınlar o yeter bana...


Birgün sevdiğime doyamadan,
Koparsam dalımdan,
Birden solarsa,
Koklamaya kıyamadığım çiçeklerim,
Sevdiğime söyleyin;
Ağlamasın!
Gülsün o öperken,
Kendimden geçtiğim gül dudakları,
Ben her bahar geldiğinde,
Bir karanfil filizi olacağım,
Onun gönlünde,
Yeşermeye hazır...
Belki doyasıya öpüp saramayacağım ama,
Kokum hep üzerinde olacak,
Terketmeyecek onu,
Sevdiğime söyleyin üzülmesin!
Aşkımıza gözyaşı damlamasın,
Ben gittiğim yerde de özleyeceğim onu,
Ve hep seveceğim,
Günün birinde kavuşacağız diye,
Umutla bekleyeceğim...


Birgün şehitlik şerbetini içersem,
Kana kana...
Vatan bildiğim bu toprakların üzerine,
Düşersem korkusuzca,
Baharı, yeşeren ağaçları,
Deli dolu tayların koştuğu,
O yemyeşil çayırları ,
Bana dört mevsim hatırlatan,
Yeşil elbisemi üzerimden çıkarmayın,
O benim gururumdur...


Ve ben biliyorum ki;
Canımı hiçe saydığım bu vatan,
Beni unutmayacak,
Benim bıraktığım yerde kalmayacak,
Sürüp gidecek,
Seve seve akıttığım kanımın hesabı,
Mutlaka sorulacak,
Ben olmasam da bu vatan,
Hep bizim olacak...



Vatan, Millet ve Bayrak Uğrunda Canlarını Seve Seve Feda Eden Şehitlerimize ithafen...