7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1829
Okunma

Sürekli düş içinde düşüyorum
senden değil
ayak kaydırıyor
İstanbul
kime yar oldu ki şehr-î nefise
kaypaktır biraz
senin içindekileri de
düşürür denize
nazlı bir dilberdir ki şehir
kime yüz verdiki bana verir
onu okumak bir dirilme biçimi
Beyoğlu’nda kalabalığa akmaktır belki
yalarken sokak müzisyenleri nameleri
arşınlarken arnavutları
Ortaköy’den uçmak istersin köprüye
gözlerin takılır deryayî laciverte
Herkesin sevgilisi bu şehirde
sevgilin olsun istersin
dünyanın en romantik şehri
Venedik mi dersin?
An sızın şu denilir
yedi gök binbir direkli
şehr-î nefiseden
kıyamet burdan kopacak
bulursan bana başka şehri eş diye
küçük kıyamet canlar yakacak