İçim bir başka buruk, senin yokluğuna
Siyah gecelerinde bu kentin
Gecelerde boyun eğdi sensizliğe sonunda

Kül masalına dönüyor akşam
Tek başıma kurduğum sofra
Dönülmez gidenlerden vazgeçtiğim
Sarıldım dönecek umutlarıma
Gecenin yalnızlığıma
Arkadaş olan şarkısını
Bir şarkı yolla gözlerinin
Siyahında dalayım
Bizle dolu renkli masalımıza

Eylül geldi renge büründü gelişine
Küllerimden doğsam seninle
Bahane mi zümrüdüanka
Bana dünyayı verseniz ne yazar
Ayrılıklar şehrinde durağım
Ellerini uzatıp tüm dost sandıklarım
Şu derin uçuruma ittiler
Neye inanabilirim bundan sonra

Hüsran mı hayalimdeki an
Gülse gözlerim ne zaman
Bu ateşi kim yaktı bilsem
Yoksa şu mancınık direğindeki
Ateşe fırlatılan
Benim mi yüreğim
Cehennem sandığım düşerken
O kuyular kadar derin yere
Gül bahçeleri mi
Bunca çektiğim çile için
Bana verilen bu müjde kimden ?

Haydi uyuyalım renkli rüyalara
Uyanalım Güneş’li bir sabaha
Uzaklara yolladıklarım
Bir bakmışım ki yanımda
Meğerse rüyalar içinde
Rüyaymış uzaklarım yanımda.


Günay Koçak 16. Ekim . 2022