Bir zümrüdüanka olmalıyım
Bunca yanmaktan sonra
Yüreğim kaldırmıyor sensizliği
Kül basıyor gül bahçelerimi
Hüznü gözlerime yüklendi
Bulutlar ardında saklı Güneş’in
Yağmur düşüyor gecelerime
Geceler karanlığa çığlık
Kahrı asılıyor gözlerime yokluğunun

Savrulmadan küllerim daha
Hala yanıyor oysa seninle dolu kalbim
İçimdeki senle birlikte şu kayalıktan
Atılmadan Fırat sularına küllerim
Kalbimdeki gözlerinle dönmek istiyorum
Bir zümrüdüanka mucizesi ödülle

Gece sessiz ve soğuk
Kül ediyor yokluğun tüm varlığımı
Ne olur Allah’ım !
Biraz daha nefes istiyorum
Beklediğim umudumun gölgesine
Sığınıp dökmek için
Sevinmiş gözlerimin yağmurlarını

Hiç çıkamıyorum bu karanlık
Bu uzun kuyudan
Oysa Yusuf gibi , bir kervan
Tutup çeksin beni de kollarımdan
Bir acı ki ; içimde gayya kuyuları gibi
Kimse görmez duymaz kimse
Paslı puslu aynalara asıyorum
Şu senle tutuklu kanlı bakışlarımı
*
Devamı yarın ...

Günay Koçak 15. Ekim .2022