Anne uyan!
Bak bu sabah da karnım aç uyandım.
Sanırım, okula da aç gideceğim ve nefesim kokacak yine.
Arkadaşlarım bir bahane bulup uzaklaşacaklar benden.
Halsiz ve bitkin olacağım beslenme saatine kadar.

Ama sana iyi bir haberim var anne.
Hani annesinin hazırladığı beslenmeyi beğenmeyen ve her defasında gizlice çöpe atan bir çocuk vardı ya,
Çöpe atmıyor artık, attırmıyorum.
Senin tabağımda kalan bir kaşık lokmayı döktürmediğin gibi anne.
Diyordun ya bana "aç bakayım ağzını, haydi kocaman aç’...
Bende onun karşısına geçip, ’açayım mı ağzımı?’ diyorum şimdi ’aç’ diyor ’aç’...

Ben açım anne!
Doymuyor karnım birinin bitiremediği son lokma ile,
Gözüm hep başka bir çocuğun önündeki yemekte...
Böyle giderse, bir gün hırsız olacağım galiba anne...
Günah ama olsun, çalacağım herkesin yüzündeki mutluluğu işte...
Gizleseler bile mutlaka bulurum bir çocuğun yan cebinde...

Tanrı’ya da küskünüm zaten, ihmal ediyor beni bugünlerde.
Oysa hiç bu kadar çok diz çökmemiştim Tanrı’nın önünde...
Görmezden geliyor demeyeceğim ama, Tanrı’nın gözü kör mü anne?

Hani ağlayan her çocuk için bir melek gelirdi kanat germeye?
Kaç akşam oldu, kimse yok, kapı bile çalmıyor anne.
Her çocuğun gözyaşı yere düşmeden duasını kabul eden Tanrı, nerede kaldı anne, söyle?
Şimdi hangi ağlayan çocuğun ensesinde?
Peki bütün çocukların annesi uyuyor mudur anne?

Akşam olunca bir camın önünde buluyorum kendimi.
Karşı apartmanın mutfağına dikiliyor gözümün çivileri,
Öyle usulca izliyorum, akşam yemeğine telaşlanmış anneyi...
İzlendiğini fark edince, perdeyi  çekiyor benden önce.
O zaman nasıl hırslanıyorum anlatamam anne,
O an rüzgar çıksa önüme onu bile savururum nefesimin son gücü ile...
Ama bir gün ben çekeceğim o perdeyi ondan önce...

Uyan anne!
Ne olur bu akşam sen dikil camın önüne, bir tas çorba dök açlığımın üstüne...
Sıcacık olsun, buğusu camın perdesi olsun anne.
Ama sakın görünme, uyuyan annelerin aç kalan küçük yetimlerine...

Bu açlık neyin terbiyesi böyle anne?
Uyuyamıyorum yıldızlar misket oynarken midemde.
Bu gece sesim çıkmaz, uyurum biraz vakit geçince ama;
Sabah beni okula ne olur aç gönderme anne!


10.10.2022
Berna KAYA