Aklın yolu birdir elbet
El sözüne kanma gönül.!
Dünya fani dünya, sabret;
Daldan dala konma gönül.!

Şeytan suflesine uyma
Yalan yanlış sözü duyma
Verdiğin sözlerden cayma
Ateşlerde yanma gönül.!

Sana yanlış yapanların
Tuzak kuran insanların
Yüreğinden kopanların
Adını hiç anma gönül.!

Uçurum yoldan uzaklaş
Ariflere doğru yaklaş
Dersini al yavaş yavaş
Düşmanı dost sanma gönül.!

Meyil eyle hakikate
Kapılma hiç rehavete
Sen ibret al, bak hikmete
Her söze inanma gönül.!

Menfaat için gelene
Yüzüne sahte gülene
Seni saf, ahmak bilene
Boş yere aldanma gönül.!

Sevgi duyulur uzaktan
Mevlâna gibi yürekten
Yunus emre gibi Hak’tan
Sevmekten usanma gönül.!

Malı mülkü olanları
Yetim hakkı çalanları
Şerle şöhret bulanları
Sakın ha kıskanma gönül.!

Gerçek dostlar seni ansın
Aşkın meşalesi yansın
Seni sevmeyen utansın
Sen benden utanma gönül.!

Ademî’sin, günahkârsın,
Mevsimlerden sonbaharsın,
Cürmün kadar yer yakarsın;
Her renge boyanma gönül.!

Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ (ÂŞIK HOCA ADEMÎ)