Sen, evet yine sen..
Sen ey deli poyraz gecelere tutsak
Gölgelerle oynaşan şahbaz
Aklımın karanlığını devşirdin
Darma dağın ettin beni
Yıldızlar ağladı gözlerimde
Süzüldü rengin kızıllığında
Yetmez mi, yetmedi mi
Yetmeyecek mi zulmün?
Hem bana, hem canınadır kastın bilirim
Aslında yumruklayarak bağrımı
Yakarsın kendi canını
Kanatırsın...
Güz yağmurları gibi ellerini
O can oku deler en sert en taştan kalbini de
Belli etmezsin sızını.
/Ama ben bir Anneyim bilirim/
Bilirim bir çocuğun kanayan yerini.
Duyar şu sağır olasıca kulaklarım
Duyar gecenin en derinlerinden gelen iniltileri
Duyarda
Sesine ses veremez sesim...
/
Ben memesiz bir anneyim
Uzanan çaresiz ürkek ellerini
Tutup teselli etmek isterim
İsterim de
Yanar sinem al korlar içinde
Kıyamam seni saramam ateşlere
Lâkin bilirim, duyarım tutarım kahrını
Tutarım da yarama tuz basarım
Yaşların sızar yanağımdan
Sağından,solundan,uzağından
Ama en çok yakınından geçerim
Geçerim de
Amansızdır bu yollar geçit vermez
Ulaşamam hasretlerine..
Koparıp göklerden Turnaları
Salarım üzerine ey çocuk!
Duy beni! .. benim seni duyduğum gibi
Bitir artık işkenceyi
Gün ağır ağır erimektedir
Yıldızlar...yıldızlar küstü gecelere
Güneş ya doğar ya da doğmaz bir daha
Uzan Turnalara uzan da
Ulaş huzura...
/
Sêlam olsun sana
Sana selam olsun çocuk
Sêlam olsun Aydınlığımın karanlığına
Ki ben memesiz bir anneyim! ...

Emine Genç