3
Yorum
34
Beğeni
5,0
Puan
607
Okunma
gelseydin
yalnızlığın çocuk elleri düş verecekti akşamın kızıl gövdesine
bir ağaç karanlığı kıvradığında karışacaktı sesime..
yüzümden gölgene bakan ağıdın suyuyla nehirleşiyorum ağzına
İnce bir çoğaltının soluğunda giz kökleri
tam şurada ruhumu emerken yıldız tozlu özlemler
bulut değdi kendime uzak bir yerden gözlerime
anlatsam
çığlığından kuş düşer içime
İçimde rüzgarlı pencere
ve teninden dışarıya dağılmış çizgi
şehrin tam ortasında
öyle kendinden
öyle korkulu kıyı gül biçimi
bakma öyle bana
herkes gibi dağılıyor
her şey sarı sarı
yarın da olsa olur
yağmurdan sonra yine gel
....
5.0
100% (15)