Bahar gelmiş
Akdiken açmış
Bundan bana ne.

Gördük işte
Bütün beyazlar
Çepeçevre kuşatılmış
Islak kibritlerle.

Yüzümde okunan umutsuzluk
Belli belirsiz bir gülümseme
Hepsini bir tutam anıyla
Sımsıkı tutuyorum ellerimde.

Sesim dizilirken
Belleğinin raflarına
Uçurdum yalancı baharların
Kokusunu getiren sığırcıkları
Yüreğinin toprağında
Yetişen fidanlara.

Onda derken en hassas yürek
Güven ile dokunan ipek
Hamlanan cümlelerimin
Altında kaldı.

Dilim heyecanıma dolanıp
Sevaplarım telef oldu.

Anlaşılmaz anlatsam da.

Ben mutlu o umutlu
İlerler hayat birleşmeyen iki rayda.

"Öküz öleceği zaman çoğalır bıçak" derler.

Gel gör ki sendeledi huzur
Sözlerinin aparkatıyla ufak ufak.

Sonra düştü aklıma
Cevabı bilinemeyen sorular.

Zihnimi zorladım buldum gibi
Kalbimi zorladım faydasız...

Eylül Ak