Gün olur geçerse adım bir yerde,
Kays idi Mecnun’a çevirdim dersin.
Köklü bir çınardı bir dağ başında,
Bir anda kökünden devirdim dersin.

Yüz üstü bırakıp gittim ırağa.
O yorgun bedeni düştü toprağa.
Kalmadı tâkâti döndü yaprağa,
Küçük bir yel ile savurdum dersin.

Her mevsimde her an narı yaşattım.
Ateşimle herbir yandan kuşattım.
İnandıkça güzel attım, hoş attım.
Vakitsiz terkedip kavurdum dersin.

Sonra geri dönüp yalandı dedim.
Benimki sebepsiz talandı dedim.
Onların hepsi bir plândı dedim.
Defalarca vurdum ha vurdum dersin.

Herşeyin aslını öğrenmiş meğer.
Diline bend olmuş verdiği değer.
Görünce kırık kalp, bir yanık ciğer,
Türlü yalanlarla kıvırdım dersin.

Mesut’um yine de anlat sen beni.
Olsun haklı çıkar herşeyde seni.
O vicdanın galip gelirse hani.
Tutacak tek dalı ben vardım dersin.

Mesut ALTUNKAYNAK