4
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
612
Okunma
uçuşan küllerin
başıma yağan çizgilerinden
bir yangın kaldı
-uçurumlara dağıldık -
çoğu solmuş güllerin
karmaşık baharı ellerim
yıpranmış kelimelerin üşüyen yarımlığında
köprülü çocukluğumun
dayanıklı zamanı..
ki,
orada bir damlayla selam verdim
dağlara,korkulara ve
yeni yeni rüzgarlara
gözlerime ağladı mı güldü mü birileri
hepsi sığınaklar içinde
renklerin ve seslerin sağırlığında
oyunlu ışıkların kelimesi
dalgalı bir han
dışarda ve içeride ne varsa
dolgun deniz
öylesine kalabalık kapıda
dudaklarımın yaşam inciği
çıplaklığı örten bakışların
susamış aydınlığıyla
aldatıyorum rüzgar yemiş
duvarları..
orası öyle karanlık ki
ellerimde bahçeleri
o kocaman ocakların
bir şeyi
kayıklı manzaraları
.....
5.0
100% (18)
Cevap Yaz
