Yaşamak zor çekilmez anılarla
Pencereler bomboş, acılarla dolu
Hasret karanlık bir pusu kurmuş kaldırımlara
Volkanlarca fışkırır kederler göğsümden.
Geceler çığlık çığlığa haykırır karanlıklara.

Yaşamak zor çekilmez anılarla
Saatler hep yerinde sayıyor,geçmiyor zaman
Sancılı bir bebeğin ağrıları gecemde
Her yaşanan bir korku, bir telaştır gözlerde
Meyhane geceleri gibi
Gözyaşları doldurmuş
Sarhoş yüreklere...

Yaşamak zor/muş çekilmez anılarla
Ayrılığın acımasız soluğu yüreğimde
Bir kabus olsa, uyansam bu uykudan
Yeniden umut açardı düşlerim, yeniden
Susuzluktan çatlayan
Çöllerde, yağmur olurdum...

Yaşamak zor çekilmez anılarla
Yine Güneş doğacak sabahlarıma
Gözlerin renk getirecek, akşam karanlığım
Uzanacak ellerin, bitmeyen acılarıma
Bir çağla çiçeği gibi açsın sevgin
Gel !
Bitsin acılarım, bitsin acılarım
Gel artık !..
*

Günay Koçak 12.08.2022