Gül yüzlü, ak gözlü aynalardaydı gerçek
Gün gibi, ortadaydı…

Mevsimsiz açmıştı hayallerin kardeleni
Bahçeyi içten içe saran tembel yüzlü kırmızı
Gelinliğimin belindeki kuşakta saklı kaldı…
Kan kustu kırmızısıyla eskitme sevdam
Tan yeri oldu göklerden dudaklarıma aktı
Kırmızı…

Gül yüzlü, ak gözlü aynalardaydı gerçek
Gün gibi, ortadaydı…

Ahım tutmuştu kara gecelere
O da kabuslarını sattı bana, gecelerce…
Düşmüştü takvimdeki son gölge
Yıldızlarını yuttu hortumlar ve
Döktü gece karasını
Alın yazıma…
Siyah…

Yürüyen gündüze bağladım göbek bağımı
Beyaz kaçamıyor benden
Anamın ak sütü helal hayallerim şimdi bana
Yarasanın gözünde görüyor,
Bir kelebek kanadında bin bir renk olarak doğuyorum
Beyaza tutuluyorum…
Tarladan kopup geliyor
Pamuk, tenimde hayat buluyor
Beyaz…

Siyah, kırmızı ve beyaz
Ak yüzlü aynalardaydı…
Ben de gerçeğin ta kendisiydim…