Zaman akmıyor ben de
Geleceğe dair öksüzüm umuttan yana
Mayısın ortasında buz kesmiş sevmeler
Yine buzlanma var aşkların otobanında.
Durmuyor işte haylaz tabanlarım basmıyor yola.
Akşam haberlerinde ben,ana başlıkta
"Aşk yolunda tutunamadı,
Bir O ölü, bir O yaralı”
Diyor...
Yalan da değil ya,
Neyse!

Gel de kendine bak şimdi
Küçücük ekranın arkasındaki o ekrandan küçük kendine!
Hangi sıfatları seçsem ki sana bilmiyorum.
Yalnız ve biçare, sevmeleri kabul ettiremeyen bünyene
Yine günlerden Perşembe,
Yine takvimlerde ayın bilmem kaçı
Kime ne…

Salmışım içimde,dışımda,her bir yanımda
Sana bana bilmem kime dair ne varsa
Sahip olduğum tüm duygu çeşitliliğini de atıvermişim
Geceme en yakın dehlizden ve
Bir tane dahi gözyaşı vermemiş ödünç
Ağlamalara doymuş gözler,
Beton musun ey yürek, atmaya bile üşenmiş
Derinden derinden…
Sen de susarsan kıyametim kopar,
Susma emi,susma sen!

Şehirlerden bir İstanbul anlar beni
Ve bir onda benim gibilerine yer vardır
Yükü ağır olsa da beni de ancak o taşır
Bilirim.
Hikayelerim O’nun topraklarına gömülü
Gurbetlerim onun gemilerinde yol alır
Sevdalarım onun yıldızlarından her gece yüreğe sarılır.
Daha niceleriyle aynı mehtapta sövdük kimi zaman kendimize
Ya da nice zaman oldu ki aynı güneşin ışığında parladı alnımızdaki ter
Kim bilir…
Tanımadığımız o irili ufaklı yüzleri tasvir etti yürek dualarda
O hiç bilmediği acılı yüreklere dokundu görünmez bir çift el…
Kaderdaşım, fark etmeden aynı yolda yürüdüğüm
Tanımadığım yoldaşım dercesine
Sarıldı yalnızlık bıkkını bedenler…

Aslında yalnızlık yoktur değil mi?
Her yalnız, yalnız yalnızlıkta buluşmaz mı diğerleriyle?

En azından bu gece yatak bildiğim
İstanbul beşiğine yalnız yatmadım,
Semaya yalnız ben bakmadım
Dualar buluştu biz merhaba derken rüyalara
Ninnileriyle elveda gece sana!

Daha anlatacak çok şey var da
Ne bendeki dil dönüyor buna
Ne de sendeki yürek dayanıyor
Bilirim
Tadında bırakmalı aşkları da yalnızlıkları da.

Diğer yandan
İstanbul da ışıklar sönmez tamamen
Senin anlayacağın umut hiç bitmez...