Gece...

Uyuduğunda bir rüyayı seyrediyorum göz kapaklarında
Ve kirpiklerinde sayıyorum yıldızların sayısını
Bu imgeler, bu sesler gece çiçeklerinden mi
Yoksa ellerinden mi


Sonuna alışık olmadığım bir masalın önsözünde okuyorum seni
İçime işleyen o derin hikayelerin kahramanı sen değil misin
Nerede görsem tanırım gözlerindeki heceyi
Tek nefeste dünyamı kıyam ettiren
Bir kıyamet, beni yüzündeki sırata götüren


Sevdiğim bir film repliği gibi dilimde çoğalan o hece
Ya da gözlerimde yağmur duası gibi biriken
Islatsın diye tüm topraklarını çiçeklerimizin
Yayılsın diye gecelerimizden gündüzlerimize
Benden içimdeki sen’e
Ellerine sevgilim
Şairlerin şiirlerinde geçen
Tabirini sana yorduğum tüm dizelere


Sabah...

Uyandığında bir gerçeği karşılıyorum göz bebeklerinde
Ve kirpiklerinde seviyorum güneşin rengini
Bu şiir, bu ses sabah çiçeklerinden mi
Yoksa şiir,
Ellerin mi?



Büşra Nazlı
2022’Temmuz