Bu hayatın kirpiği her düştüğünde
Bir mazlum ağlıyor!



Kurumuş otlara uzandığımda dikenler batar ya
işte hayat!
sen de kurutuldukça gözlerimin içine öyle batıyorsun .
Şöyle bir göklere çıkıp uzanasım var
Yıldızların kollarında derin bir uykuya dalıp uyumak istiyorum
Her yeri çalı çırpı bu dünyanın
Yakılacak ne çok şey var



Bir ses duyuldu karşı apartman dan
Müjgan nerdesin
Yatağında kımıldamadan yatan bir hasta
Bir koltukta Müjgan diğer koltukta Yakup..
Gecenin karanlığında iki mahçup
Saçlarına kar düşmüş, ayaklarına yıllar
Her ikiside muhtaç evlatlarını aradılar


Terlikler dizilmiş , kapıda ödemeli yemekler
Bir parmak izinde, Eve gelir içecekler
Nerde insanlık nereye misafirliğe gidecekler

Dinle hayatın sesini ....
Duymak için dinle!

Kulağımı dayadım bugün dünya ya
Camları kirli ,perdeleri Gri idi
Nefesi kokan, Aç ihtiyarları vardı.
Gençler piknikte ,ellerinde şişeleri
Hayatın gazetesi çıkmış bugünler de
.. flaş gelişme
Baş sayfada oturuyor çıplak gülüşler
Bir katilin hikayesi yazıyor
Raporunda deli diyorlar
Karısını evinde ,sevdiğini ofisinde seviyormuş
Adam gibi. Görünen insanlık
Başkasının koynunda ne arıyormuş

Ah Müjgan ah nerdesin
Duymuyor artık kulakların
Ayakların tutmuyor senin
Gözlerin de görmüyor
Uyan !
Müjgan uyan!



Müjgan derin düşlerinin içine dalmış
Dağınık topuz bir saçları var
toplayan olmamış...
Müjgan hep bir çığlık atmış
Sessiz bir çığlık!
Kulakların duymadığı
Kalplerin duyabildiği


bu hayatın kirpiği
Her düştüğünde
Bir mazlum ağlıyor....
Kirpiğim yere düştü




Ayşe caniberk
Gümüş kalpler