bekleyiş primadonnnası bu şehrin...



bitler yorganları arşınlarken
ve biraz daha sesli olmaya başlarken fareler
ve doğururken gece karanlığında kediler
ben en çok yarasalardan korkarım.



çılgın bir akşamın ardından
gözlerini vampir gibi açarlar,
bir kadının rahminden çıkar gibi çıkarlar inlerinden
ardından sadece körler konuşur
özlemek için dilsiz olmak yetmez...




_____özlemimdeki ışığı bir sen gördün
bir de samanlıkta iğne arayan kör teyze
ve mahpushanelerde simit satan kolsuz çocuk
ve son şiirin son noktası.





___O zaten biliyor ellerimdeki titrekliğin sebebini...





söylemek istediğim bu değil
hiç avuçlamadım görgüsüzce aşkı
hiç gözlerimden trenler geçmedi
gözlerim denize hasret,
gözlerim denizle beşik kertmesi...





haydi bir hançer batır kalbime
ben kanamadan ölürüm
şahdamarımdan geçir kalbini
ben kendimden gömülürüm
haydi, öldür beni...







___ ki, O zaten biliyor sesimdeki kayboluşları...
susturun benim için şu primadonnayı...