Maneviyatı eksik ruhumuzda kuleler yıkılıyor Mâhruze
Dört duvar hunharca üzerimize yürüyor
Ağrıyor şedid bir sızı ile kambur yüreğimizin bel kemiği

Korkularımız ürkek
İman’ımız
Teslimiyet’imiz
Tevekkül’ümüz taklid’den ağlıyor Mâhruze

Nereye baksak sonu hüsran
Vefa’nın sırtında ebruli vâv
Aşk’ın elinde keskin zülfikâr
Harfler çığlık çığlığa
Elif gibi dimdik durmaya meyyal libasları yırtık

Kâlemlerin yazdığı ızdırap ve âcıdan müterkip
Huzur inzivada
Kelâmların takati yok
Dizlerinde neşter yaraları aşikâr

Öyle bir acı ki
Adı yok Mâhruze
İzahı yok
T’adı baldrian zehrine eş
Y’akıyor y’aktıkça sâdrımızı virân eyliyor

Şikayet’e yüzümüz kalmadı Mâhruze
Gayrı vefa in’idama çekilmiş
Kalplerimiz yorgun
Kalplerimiz kırgın
Kalplerimiz bizâr

Bir ben tutturmuşuz Mâhruze
Ahvâlimiz perperişan

Dergâh’ı ilahiye nâmzet
Gönülgâh’ımız bize bigâne
Susmuyor figânları
Akmıyor aklamıyor
Gözyaşlarımız dahi bize dargın

Oysa
Bir yudum tevbeye muhtaç çorak turabımız Mâhruze

Biz ise
Vâ esefâ ki halâ gaflette
Ve hâla miskin



Liyakat -