13
Yorum
35
Beğeni
5,0
Puan
627
Okunma

Yıldızlar düştü saçlarıma
Sevdiğim
Unuttum sensizliğin rengini
Karanlık akşamlarda
Gün ağlıyor
Ay kızıla bürünmüş.
Gecenin sessiz çığlığında
Yokluğunu hüzün sarmış
Çıkılmaz girdaplarda
Nefesim kesilir
Zul gelir yaşamak
Büyür sensizlik gözlerimde
Hüsran sararken mevsimlerimi.
Unutabilirmiyim sanıyorsun
Ne senli ne de sensiz geçen günlerimi
Yoksun artık karanlıktır sensizliğim
Acılar oldu tek gerçeğim
Hayale dalıp umutları bir bir tükettiğim
Onca derdin kederin içinde
Seni yaşamak, hayalde de olsa yaşatmaktır
Benim tek dileğim
Bunu bil, benim canım sevgilim.
BU ŞİİRİM BABAMA ARMAĞANIMDIR...
Günay Koçak 19.06.2022
5.0
100% (24)