bir rüzgarın sesini duyarım, bir de pınarların
gözleri kocaman bir göğüm ben
her akşam gözlerimden billur damlaları dökerim
sevgiler yeşersin diye
ben ki hala kardelenim, menekşeyim
rüzgarım,
su sesiyim

içimdeki çocuğa sevda türküleri dizerim
sevgi yağarım pervazına yüreğimin
her gece gözlerime ay ışığı yükleyip
içimdeki bembeyaz çiçeklere taşırım



her sabah rüzgarın sesi olurum hıçkırırım tenhalara
üşüyen kır çiçeklerine yanarım
gözyaşlarıyla yıkarım yaralarımı
solurum toprağı
yeşil yapraklardan gölge gölge
acıları kanatırım taze dem gibi
mertlik olsun diye
vatan sağ olsun diye
bir dağ
bir taş
bir pınar gibi

bakıp bakıp yıldızlı akşamlara
dolaşırım akşam yelinin büyücü bakışlarıyla
kavakların gümüş dallarında
çalar gibi sonsuzluğun şarkısını
tutuşur kül olurum ormanların yüreğinde
dal ,budak , ağaç gibi

savaşa sürülmüş bir askerim
her çığlıkta yüreğime bin kor düşer
atılan her kurşunla
ben vurulurum

acı bir türkü
bir ağıt gelir
karanlığa açılır ıslak gözler
bir kardaş ağlar
bir bacı ağlar
bağrı yanık bir ana ağlar


dolanır kerpiç damı ince bir rüzgar
karakol duvarlarını
bir elinde kanlı mendil
bir elinde kara mavzer
taptaze
sımsıcak
ecel kusar
kurşun kusar
kekik ,nane ve menekşe kokulu
dağlarda

ardımdan jandarma arkadaşlarım
ve ardından
bıyığı terlememiş polisler
telefonlar telsizler
çelenk
tören
bando
gönlerde al kırmızı bayrak
ses gelecek yıldızlardan
ağlama sesleri


öyle orda
bir müfreze komando
silahlarını çatmış
ışıksız kalmasın diye koca ülke
rüzgar ıtır ıtır essin diye
yeni tarihlerde
munzur çilo palandöken
gabar ,bestler deresi
derin karları çiğnenip geçilmiş
tanrı selamı verilip alınmamış tepelerde

ve upuzun bir feryadın ezgileri
upuzun vakitler
ve upuzun destanlar
ve türkü türkü
ağıt ağıt
dört mevsim

kan bulaşır toprağa
ben üşümem
değil mi ki bir vatan parçası
değil mi ki bedenimi saran soğuk
memleket havası
ben üşümem
avuçlarımda dua sıcaklığı
gözlerim öyle dalmış


burası vatan
dağlarını kar almış
sarıkamış
sonu yok yolun
ıssız...
dur durak bilmeyen ayaz
bir garip his
ayaklarda sızı
rüzgar eser
keser yüzümü bıçak gibi

ufuk sisten görünmez
eller tutmaz
parmaklar hissiz
bir resmi var sevdiğimin
soluk... donuk

kurtlar ulur
karlar savrulur
düşen karlar gibi
hep ayrılık, hep hüzün

*
halıda bir gül
çinide ateşten bir lale
burcu yıkılmış bir kale
sıra dağlar gibi
yürek yüreğe, el ele
zaferle uçuşan köpüklü bir yele
sönmeyecek bir meşale
al bayrağım

hayal tuvalim
çisi gözlüm
yıkık ömrüm
açan çiçeğim
mor menekşem ,lalem
namusum
şerefim
vatanım

eşi yok
benzeri yok
soluğu yedi iklim
ay göklü
cemre düşlü
ısıtır içimi
ebedi sevdam
ezeli gönül vardiyam

redfer