Düşlerim hantal, bayım ve sancılandığım şiir öncesi:
Aşkla kıyama durulası bir mertebedir benimki
Layığıyla sevmek ve yaşamaktan da yoktur ötesi…

İtibar edilmez duruşuma
Öldüğümde sözcüklerimle yıkayın na’şımı
Bir özlem benimki sonsuzluğa
Kıyılan her parçam dilim dilim
Paçamdan akar dünün kiri
Sevecen bir rotada saklı ferim
Düşbaz yollardan geçtim geçeli
Çetelesini tutmayı unuttum güncemin.

Manidardır iklim
İkilem yüklü göğün neferi sözcüklerim
Diktiğim söküklerden sökün eden hüznüme
Ad koymasın münafık gölgeler
İstirham ediyorum evrenden
Evreleri kayıp bir hikâyeden
Azat edin beni
Dik alası yalnızlığın ve hüznün
Gövdemde kalmadı üstüme çakılası çivi
Hüsranımla gömülmektir talebim
Gülen yüzümü solduranlara sitemim

Tutumsuzum severken:
Var mı ötesi?
Tutarsızım yaşarken:
Kimliğimde saklı bir imla hatası
Devindiğim kadar muğlak hayallerde

Sinemde yara ve dolunay
Yıldız olmak kaderin tecellisi
En azından kuyruğumdan kırpmışken şair beni
Özenle sevdim seveli
Aşka sunum
Yalnızlığa tulum giydiren sözcüklerin batan dikeni
Yüreğime ve en derine

Dilemması günün
Yorgunluğa kat çıkan duyguların nüshası
Ve işte temize geçiyorum sevapları günahları
Kaykıldığım şu eksen ki
Kaybolmanın haşatında
Dönüştüğüm başka bir varlık
Ölümle kesişen yolumun sere serpe uzandığı…