Ölüm hafif kalır, bazen kederden,
Başını taşlara vurup gezersin.
Şikâyet etmeden bir gün kaderden,
Dikenler üstünde durup gezersin.

Divane misali düşersin yola,
Minnet eylemezsin vefasız kula,
Rıza gösterirsin bir kulu çula,
Sineyi, neşterle yarıp gezersin.

Kalbinde var ise şöhrete meyil,
Belin kamburlaşır; eğil ha, eğil,
Dünyaya gelişin boşuna değil,
Aklını boş yere yorup gezersin.

Rüyanda görürsün taht ile tacı,
Bastıkça depreşir içteki acı,
Kolay bulamazsın gönle ilacı,
Derdine devayı sorup gezersin.

Kimi tuzak kurar, kimi köstekler,
Yüz üstü düşersin, kalkar destekler,
Asla gerçekleşmez bütün istekler,
Bütün ümidini kırıp gezersin.

Üst üste gelirken bazen belalar,
Yüreğin ateşi gönlü cilalar,
Ölmeden okunur uzun salalar,
Yaranı, sabırla sarıp gezersin.

Bu çetin yollarda yalnız yürürsün,
Susuz kaldığında, serap görürsün,
Hayata küsersen çabuk çürürsün,
Bazen de hayaller kurup gezersin.

Sabri Koca