18
Yorum
48
Beğeni
0,0
Puan
703
Okunma

kriz geçirmeden insan’lık
yaşasak dedim
yıkılmadan duvarları düzgün yapının
yağma edilmeden sokaklar
bırakmasak çocuk bakışlarımızı
atladığımız ağaçta
suç mu
herkesin çıkını dolsun
boş elle atlamasın eşiği
acı değil
gülme dolsun boğazına
diyorsam
vazgeçtim sevgiliden senden
siz olsun
her yolun başında ve sonunda
tökezlediğimizde
kolumuzdan tutacak
gülsek dedim
gülümsemeler çizsek
bütün dudak kenarlarına
bir resim olmasa yalnız
fotoğrafı çekildiğini anlayan
bir his
baştan temiz salınmalı sular
ak papatyalar gibi insanların
önünden akıp giderken
içsek avuç avuç
adalete susamışlığımızla
insan ev yöre ayırmadan doğan güneş
otursa baş köşemizde
ayaklarımızı uzatsak
yansak tatil kıvancı
düşümüzden çıkıp gelse
çıkıp gelse
hiç olmayan yar!
07. 06. 2022 / Nazik Gülünay