23
Yorum
54
Beğeni
0,0
Puan
513
Okunma

sen olsaydın bir yaprak gül veren
temiz suyun önünü açan
psikolojisini düzelten doğanın
taşların düşmemesi, çıktıkça sevgi yoluna
gerçeğe gerçek diyen sen
yoktun; katlandı kalbimi ağırlaştıran acı
elime uzandı elim gün geçtikçe
çadır kurdum özgürlüğe
nefes aldı çocuklar
buldu evin yolunu
olmadın bir koşumluk hayatta
yalnız ördüm çift ilikli düzeni
gönüllü çıktım her yokuşu
alıp başını gitmesine izin vermedim
arada bir gelen umudun
şiire koydum her tür özlemi
düş olmaktan çıkamadı bir türlü
gözledim yıldızları nasıl parlaklar
geceye inat yüzleri beyaz
bir sayfa açarlar
her umutlu bakışımda hayata
gelmedin, bana bıraktın yalnızlığı
içinden bir gül dermeye çalıştım
hayat bulsun dedim kaç bülbül
kafesinde kalmasın aşk
başka aleme uçurdum seni..
01. 06. 2022 / Nazik Gülünay