12
Yorum
44
Beğeni
0,0
Puan
491
Okunma

yokluğunun var yanı belki
ayakta tutarken beni
daha yıkmaya çalışırım
içimde yükselip duran duvarları
adım atsam ilk eşikten dışarı
üzüm salkımları sunar
duvar dibinde asmalar
yok olur mu yokluğun
sızlarken yüreğimin bir köşesi
dönüp bakar mısın yine
tam köprü başında
ne benden ne kendinden geçmişken
kaç gelincik açar yüzünde
kaç kendine yöneliş
unutur musun
unutturur musun yada
geri dönüp gidişini
yerinde sayarken ellerin
kaç yumak dolaşır ayağına
düğümü çözülecek
körleşir misin yine de
ay dönmüşken yüzünü sana
bulutlar pılı pırtısını
toplayıp giderken
yağmurlar yağıyor bak
kırk ikindiler yürümüş Haziran’a
nerdesin?
soruyorum işte bi cahillik
yerini bilsem de!
11. 06. 2022 / Nazik Gülünay