Bir celladı iki mahkum tanır.
Cellat derki Merhumu nasıl bilirdiniz?
Günahı boynuna hiç görmedik derler.
Gurbete gitmesin aklınız der cellat.
Buralarda yasak aşk yaşamaya gelmediniz.
Yuları boynunuza geçirin şimdi.
Adımı öz sayıkladınız.
İmansızlar der sonra.
Ne belaya bulaştınızki beni hatırladınız.
Akıl akıldan üstündür dediler.
Ve kahkaha attılar.
Meğer sıfır düzeyinden celladın aklını çelmişiz derler.
Yuları okşadı biri ve dediki..
Vallahide billahide öz tanıdım.
Dün gelen aşığımdınız.
Kafir der cellat.
İsabet ettin.
Müdafan yinede eksik.
Desenimi çizemediniz.
Önceki günde gelip dilinizi yokladım der.
Fakir değildiniz.
Karınca kararınca bir seviştik bin bir gece masallarına adımı öyküleştirdiniz.
İmansızlar... yuları boynunuza dolayıp bana cesedimi öptürdünüz.
Sağ kalın bir gün daha.
Sırtımı sıvazlayın şimdi.
Beni divane ettiniz.
Peki dedi birisi.
Kim diyeceğiz soranlara halkın ilgisini uyandırdı övgümüz?
cevabını bereyle bildiririz dediler.
Sakallıyı tanımadık demesinler.
Aşıkların aşığı deriz iftarla.
Aşığımız o.
Herkesin dilinde imgeleri oyun yazar deriz gerisin geriye.