Yaşamak ...
Ölümün sessizliğini esir almak belki.
Güneşin ışığında ısınmak.
Yıldızlarda dolaşmak geceleri.
Gönül penceresinden türkü söylemek, geleceğe endişeli..
.....

Kekremsi bir hayatın içindeyiz .
Geçiyor günlerimiz
neşe ,hüzün endişeye rehineyiz...
...

Savrulup giden bir zaman diliminde
Zelzele gibi sarsarak geçiyor günler.
Kalpler ağızda,her an bitecekmiş gibi saadetler.
....

Geçmişin sağır duvarlarında inilti .
Şiirlerde ne mısralar birikti.
Yaşam bir ıstaka vuruyor .
Ömrünün coşkusunu
Bir radyo haberi nasıl da
Sesinde hazin hazin seni boğuyor...
....
Gözlerinden akan yaşlarda.
Silmek ister hayat ,
Sevgiyle,bazen şefkat tokadıyla.
Yapayalnız ünlem olursun dünyada.
Çığlık atmak istersin bağıramazsın ukbada .
Geçmeden dünya ,şekva etmeden yaşa..
Yaşamda
Böyle acı ve tatlı aslında.
....
Ütopik hayaller peşinde koşar durursun .
Minvalin değişir , insanların umudu olursun .
...

Bazen hüzzam şarkının nağmelerinde.
Dostun sohbetinde içilen çayın deminde .
Sıska bir çocuğun gülüşünde ,
Gözlerindeki neşeye ortak olmak belkide..
Yetimin başını okşamak değil de .
El ele verip hayata tutunmak bence.
....

Yaşamak ...
Etrafımızda olan bitenin şuuruna varmak
Vardıkça dua olmak..
Asûmanda hep asılı kalmak
Mavinin derinliklerinde
Sızlanmadan hayatı yaşamak ...
...
İncitmeden..
İncinmeden ..
Ötelemeden.
Örselemeden .
İdeolojiye bakmadan
İnsanca sevmek .
İnsanlığımızı
Özümüze nefes aldırarak yaşamak .
Hissetmek .
Değerlerimizi benimseyerek,
Umudumuzu kaybetmeden
Tüketmeden
Tükenmeden
Yaşamak...

Meryem Karapınar