Mefkurem sevgi üzerine
Muadil olmaya çalışır dilim ve yüreğim .
Nefret ,rüzgar gibi keser acıtır,sanki bir savaşı anımsatır.
Bilinmezliklere tırmandığım anlarımda.
Yazdığım sevgi romanlarının sayfalarına kaçardım...

.....
Gözlerimde bir özlem
Dilimde bir hasret türküsü.
Yüreğimin yorulduğu odalara çekilip şiirler yazardım insanlık üzerine.
Gönlümün tozlanmış raflarına kaldırdım,
Kimse görmesin,bilmesin diye üzüntü ve kederlerimi.
Anahtarı saklardım gezdiğimiz kutsal olan toprakların altına..
......

Bulmak istemem ! ferah kapısını inşirahla beklesin beni diye .
Mevsimler geldi ,geçti ömrümün sayfalarından nice beyitler demlendi.
Bazen kırgınlıklar yaşandı bu yorgun yüreğimin fay hatlarında...
...
Geceleri seccadeleri ıslattığım insanlığa hibeydi dualarım.
Ölüm uykusuna yatardı tüm peşinde koştuğum umutlarım.
Fecrde yaralarım kabuk bağlar ,unutulurdu izbelerim .
İşrak ile açılırdı gönlümdeki akasyalı sevinçlerim .
Karanlıklarda kaldığım anlarda kıvılcım yaktım gülüşlerime .
Ve...
Yol gösterdi , tebessümler
Ömür denen kaldırım taşlarının arasında .
...
İnancım miracımdı.
Gücüm yükseldi ,ben Mevlam ’a
eğildikce.
Sabırla ördüm hayatımın tuğlalarını geçmişimle .
D/okundum gönüllere efsunlanmış sevgiyle
Elbet kalabalık yalnızlığımda matem bağlamayacak,
İklimlerde yeşerttiklerim şükür sebebim
olacak ....



Meryem Karapınar