Hüzün şarkılarıdır penceremdeki yine
Uzaklarda gece davulcuları
Sıtma nöbetlerinde...
Başımdaki yine bu huzursuz ağrı ne ?
Yüreğimde bir sızı,sızımda bir işkence
Taş duvarlar ötesinde beklediğim bu gece.
Ve gecenin bir vakti
Gönlüme ayrılık yağmuru düştü.

Zifirimsi gecelerde boşuna Ay’ı bekliyorum
Yalnızlığımı ıssız gecelere soluyorum
Artık yenildim ben bütün acılara
Kinim kimselere değil, boş sokaklara
Yokluğunu bir de acıları içiyorum bak !
Acılarımı mesken yaptım ben
Gönlümün akşamlarına ...

Bir akşam sinsice ayrılık beni buldu
Bin parçaya bölündü pembe hayallerim.
Aldım başımı topladım kederlerimi
Yağmur yağan sokaklarımda, yitirdim beni
Gurbet bendim artık, içimde şarkısı ayrılığın
Bir acı rüzgar savurdu saçlarımı...
Şiirlerim yüreğimde sana geliyorum bak
Hayalde de olsa , rüyamda da bak...

Oysa yalnızlığıma çare bulamam
Aydınlık sabahlardı hep hayallerim.
Mevsimlerden mutluluğu seçmiştim
Anlamadı onlar hep güldüler çaresizliğime
Ben şiirlerimi yüreğime teselli yaptım
Kuşlar penceremde hüzünle ötüşürken
Ben ağlıyordum.
Ve özlemlerim vagon vagon geçiyordu...
Gözlerimin camlarından.
Yoktu beni tanıyan gurbetin sokaklarında
Oysa ben mutlu kahkahalar arıyordum
Acılar içindeyken ...
*
Seninle şiirlerime bahar gelir
Ben seninle mutlu , seninle varım.
Gözlerimin kanlı denizlerinde
Sen mavi bir akşamsın
Ayrılığın yakma çırasını yine
Kapkaranlık akşamlarda sürükleme çaresizliğe beni.
Öyle anlamsız bakma
Seni anlatamadığım yaban düşüncelere
Mutsuz,umutsuz, sensiz yaşamak istemiyorum.
Gitme bu acı yaşantımdan renkli gülüşlerinle
Bitsin bu gurbet ve yalnızlığım
Damarlarımda dolaşan sensin
Bahar ver bana ...

Günay Koçak 22.4.2022