Daha güçlü şiirler yazmalısın dedi
saksıdaki sardunya
öldürdüğüm sivrisinek
odama dolan bir camlık güneş
bahçedeki olgun dut
boynu kırık ölü serçe
daha güçlü şiirler


Gizemli bir ses, giz verirce fısıldadı:
kurtulacaklar arasındasın
ikinci tiz ses:
asılacaklar arasında olabilirsin
şiir insan için
gerçeği arayan insan
her birinden dalmalı
dünya pencerelerinin
ayırt edebilir mi güneş
kimin camında çul örtü
kiminde eşsiz perdeler


Vazosuz koparılmış gül
kırık camdan giren esinti
basma şalvarında diken, tel yırtıkları
gözünü örtemediler yine de
ey tek gözlü, kara çarlı kız


düşünde saflığınla alay edip
kara meme uçlarını gösteriyordu yaşlı kadınlar
soyuyorlardı kara çarını
çıplaklığı seviyordun

şiirdi çıplak
başkası okurken yüzünün kızardığı
sevgilini görüyorlardı aynaya bakar gibi
vah kızım vah
seni okutmalıydık


anlıyorlardı
derin bir iç geçirerek
gözleri seğirerek
vah kızım vah!


Kalın bir ses, tabanca karası ortama
bir bilim kadınını öldürdük
bir şairi, bir ressamı
göm kendini
yedi kat duvarın olsun
tek gözünü yum

daha güçlü şiirler yazmalısın dedi
saksıdaki sardunya!..


07. 07. 1988 / Nazik Gülünay