bazen bir dostu bırakmak dünde
bazense koskoca düşleri gecelerde..
cami avlusuna terkedilmiş körpe sevdalar
komşunun erik ağacı.. mahallenin delisi..
sarıp sarmaladığın bez bebek
hazinelerin en büyüğü misketlerin
koklamaya kıyamadığın güllerin
göznurun hatıra defterin
sevdiklerin
güldüklerin
sövdüklerin
şimdi gerilerde bir yerlerde..

yaşamak dediğin
eksile eksile yol almakmış günden güne..

geçmişin topladıklarını
hoyratça harcamaya başladığında gelecek
durmak bilmez emanetler
dökülür eteklerden ardı ardına
yolalır maziye tersine göç başlar
yıkılır geçtiğin köprüler
dönüşler artık hayal..
savurgan rüzgarlarla uçuşur haylaz düşünceler
kalır akılda sadece iki kelime..ah neydi o günler..
kimi heybede bekler ineceği yeri
kimiyse atlatamaz kışı
silinir gider..
ne kader kalır akılda
ne keder..

yaşamak dediğin
eskiye eskiye yol almakmış
günden güne..

eskiye eskiye..
eksile eksile..

taa ki iki parça kıyafetin kalır
onuda bırakırlar köşede bi yere
garibin biri arkandan dua etsin diye..