hani derler ya eskiler
ilahi bir dokunuşmuş aşka tesadüfler
beklentilerin olmadığı anlarda
sararmış etrafı rastlantılar bir anda..
hani ya
ayazda beklerken birbirini farkeden
çarpan kalpleri anlatsa loş istasyon ışıkları..
rüzgarın vurduğu kızarmış yanaklara
vurulmayı fısıldasa ada vapuru..
yada nicelerine şahit o eski çınar ağacı başlasa söze
kimbilir kaçı geldi altında gözgöze..
sanki tiyatro sahnesinden bir esinti başlar
ilahi bir güç değermiş tesadüflere
önce kuşlar usulca fısıldarmış gökyüzüne
yayılırmış evrene kokusu
yıldızlar yakamozlara resmini yansıtır
fallar hep onu çıkartırmış.her köşebaşında
sadece çarpışmak kalırmış mutluluğa.tesadüf bu ya .
ardından bir damla düşermiş gökyüzünden
şemsiye altında birleşince eller.. ısıtırmış düşleri..
sıcacık bir tebessümün altında kalırmış kalp ..enkaz misali
unuturmuş insan o an bulunduğu yeri
sanki cennetten bir köşe.. arkada fon rengi..
hani derler ya eskiler
ilahi bir dokunuşmuş aşka.. tesadüfler..