Ağır şiir


Seçilmişti Habil
Kabil kardeş katili
Peki seçip ayrıştıranın
Hiç kabahati yok muydu?
Hikaye bu ya
İşte o günden beridir
Kıskançlık denilince
Akla düşen ilk renktir kan kızılı!


////


Alamazdım tövbemi geri
İnançsız dense de adıma
İnsan yanım aynıydı bütün kutsal kitaplarca
Yakamızda türlü etiketler olsa da
Çıplak ruhlardık enikonu


Ortaktık her şeyi güya
Yarin yanağından gayrı
Bizdik ezilen buğdayın beyaz unu
İsa ile Musa ile
Ve de yüzümüzün karası ile bizi müjdeleyen utansındı


Bizim değil miydi?
Balığıyla yosunuyla nehirler
Bizim değil miydi?
Sevgiyle kurulan kasabalar şehirler



Cenindik bir hamilelik dönemi
Ne kadar çok sevilmiştik bebekliğimizce
Kulağımızda anne ninnisi
İlk günden aşina idik baba kokusuna
Yuh olsun konuşmayı öğrenmeden
Habil ile Kabil’in hikâyesini ruhumuza dayatanlara



Çağla yolmak bir badem ağacından
Küs ve barışı öğrenmek ilmin fakirliğinde
Oku denen bir emri sadece üç harfiyle anlamak
Kanın deli dönemi, aşkı delilikle ispat
Yaşamanın yasası, tabiatın ihtişamı
Yeşilin ve nefes alamamanın farkına varmak



Oturduk kalktık
Huzur ve rahatımız her şeyin önünde
Hem yalan hem yalancı en kötüsü de hırsız olduk
İçimizdeki masumiyet kalesinin temel taşları sökülürken
Abdest mi gusül mü bir çarkıfeleğin içinde dönüp durduk öylesine



Doğmadık bebeğe don biçtik
Hırka’yı şerife sarılıp adabı fırka ayıplarımızı örttük
En önde dalgalandırıp kişi sancağımızı
Masumiyetin, diyarı cennetini şahbazların şafağına bıraktık
Oysa ne güzeldi bir aşiyandan sabahı müjdeleyen sevgi sesleri



Yaz yaz bitmez darb-ı mesel
Nereden geliyor bu kan kokusu bilen varsa beri gelsin
Kimliksiz değildir hiçbir kin
Oturup bir düşünelim mi ?
Bütün suç Habil’le Kabil’de yada (Kayin) de mi?..



Madem öyleyse
Koyukahvedir bütün renklerin anası bence!!