Şubatta bitti..
Ve karlar eridi sevdiğim burda
Erik ağaçlarının yeni bir hayata merhaba
Demesini görmeliydin.
Belkide sende onlar gibi güne
merhaba diyerek başlıyorsun
Yüzündeki açan çiçekler
Saçlarından süzülen çiğ taneleri
buna şahittir Eminim
Başını koydugun yastık daha soğumadan
Anlardım uyandığını
Ve o merhabalı günün benimle devam
Etmesi anlatılmaz bir tarif içindeydi
Zaten hissetmek
Ve Aşk
bunu gerektirir
Öyle değilmi sevdiğim?
Şimdi ben yokum ..
Merak ediyorum
sana ellerimle yaptığım
Biblo
Hala durur mu komedinin üstünde ?
Bakıyormusun her sabah
uyandığında ona ?
Benden sana kalan hediyeleri
Bir kutuyamı kaldırdın acaba ?
Biliyormusun sevdiğim
Senden bana kalan sükunete
Alıştım bu aralar
Artık evimdeki
her bir duvarın adı var
Çünkü bize daha çok onlar şahitti
O isimleri hak ettiler
Ya sen? ...
Bizi sakladığın sen
kime anlatıyorsun
geçmişimizi , sevgimizi
Hayallerimizi , hayal kırıklarımızı
Ve beni..
Evet sen..
Yine o bakışını görürür gibiyim
Tamam sustum yine kızma bana
Ama ne yapayım elimde değil
Belkide bu benim
en çok canımı acıtan bir gerçekti
Benim için aşikar olan
senin için saklı olması gerçeği
Bizi tamda buraya sürükledi
Sen yine orda ve ben
yine o duvarlar arasında.
Bu benim için kaçınılmaz bir son
Olacak sanırım anladım.
Eriklerin çiçek açması ,baharın hemen geldiğini hissettirmesin sana.
Çünkü doğada yanılan
sadece insanlar değil,
Her şeyin ve herkesin bir sırası var
Sanırım ben sahte baharlara
Artık kanmayacağım.
Hava soğuk ayakların üşümesin..

İlkveson...