Bazen öyle bir saz ,öyle bir söz ki
İçini yakan.
Hele bazen öyle bir naz, öyle haz ki
Yerinde durdurmayan.
Yüreğime taş bağlasam
Seni kendimle avutsam
Nasırlı ellerimi yüzüme yüzün yapsam
Sarılsam,
Koklasam,
Hasbihal etsem ama hic konuşmasam
Huzurun gölgesinde
Durmadan gözlerine baksam
Gülsem,
Sussam,
Ne öncesini
Ne sonrasını
Hiç düşünmesem
Parmaklarımın arasından o güzel gözlerinin nuru gözükse
Hiç kimse ama hiç kimse benim gördüğümü görmese
Kıskansam
Saklasam
Sakınsam
Korusam
Sonra sesinin nağmesi düşse dimağıma
içimi yaksan
Kavursan
Ağlasam
Göz yaşlarımı hiç silmesem
Kuruyan nehirler gibi
Yüzümde kurusa
Hatıra niyetine
İz kalsa
Göğsümün ortasındaki
kor seninle yeninden tutuşsa
Yansam
Öylece kalsam
Ama buların hepsini
Sen görmesen
Senden bana kalan ellerinin
Ellerimdeki sinmiş Kokusu
girse içime çeksem
Huzur dolsa
Sen sussan ben
Haykırsam
Sen sussan ben
Baksam
Sen sussan ben
Sorsam
Ey huzur ...
Sen sussan ben
Öylece Kalsam