bilki ...Anne bir kuzunun emdiği süt kadar burnumdan geldi bu hayat,
kurt kapanları ayaklarımı çok incitti ,
her adımda düşüyorum şimdi. ..
Güneşe , her baktığımda gözlerim acıyor , gözlerimin feri sarardı Anne !

her yağmur yağdığında bir şemsiye ararken , dertlerim üzerime
sel gibi geldi Anne!
fırtınalar gökyüzünü aydınlatırken
gerçekler yüzüme ..
şimşek gibi çaktı Anne!

dolu dizgin devam ederken hayat
ben yolumu kaybettim Anne !
bütün sokaklar ,kalabalık içindeyken
ben içinde yalnız kaldım Anne !

her caddenin sonunda ,köfte ekmek satan dükkanlar varken
ben sevgiye aç kaldım Anne !

şimdi başımı kaldırıp yeniden ,
yalvarsam Allah’a geçmişin
kapıları kapandı Anne !

sabrıma sarılıp uyumak isterken ,
göz yaşlarımın musluğu ,
açık kaldı Anne
rüyamda mutluluğu yakaladığım
O ! anda örtüler açıldı ..
düştüm ben Anne !

şimdi ,perdelerim kapalı
yüreğim ceza evi sokakları..
kanımda dolaşır
çaresizlik adımları
bedenim bana yabancı
Ben şimdi kim dim Anne ?

yastığım da bir damla kan
canım çok yanıyor inan
Sanmaki hastayım üşüyorum
Biraz kedere alıştım
biraz hayatım için ders çalıştım

sanmaki ağlıyorum yalnızca
kederden çok üşüyorum
Üzerime şefkatini örtsene Anne !




Ayşe caniberk
Gümüş kalpler