2
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
405
Okunma
ara bul kaldırımların içinde yalnızlığını
gülümse sessiz ve içten
kalabalıkların insanı yutan kayıtsızlığını
batır kalbine seyret
ve karlar erimişti sarı buğdayları eşelerken
içimde anadolu ayaklı iki çocuk
iki kelimeli bir durakta durakladık
avlumuzda peygamber ağzı
yaşarın getirdiği yaşam
annelerin şefkati ile var oldu
uzun yıllar bütün acıları bir kenara bırakıp
gülümsememizi bize bağışladı yıllar
durup gösterebilseydik minnettarlığımızı
ve topal ayaklı karganın uçma serüvenini
gökyüzünden bakarken unutan bir bahtiyarlığımız olacaktı
ne güzel
hiç dokunmasaydık yeryüzüne.
Cevap Yaz