Bir çakaldan gayretli olana yakardı
Surlar ötesinde yeminini taşlayanlar
Köylü kılıklarıyla ona yaklaştı
Simalarını seçmek uygun düşmezdi
Kara gözlü inançtan utangaçtı
Fani yastığında seçkin olmak uğruna
Yeni yetme elleriyle pırını pırtısını topladı
Deli sanılara her girdiğinde pantolon değiştiren bir
Don’du
Biz bize yazışmalarda
Şehvete daima kaçak bakardı
Bugün tenine zehir içirtmez
Ricayı alınca kadın erkek dedirtmez
Sabah şehirde bir yanık ayaklanma
Töre şerefinde uçkur yaşatmaz
Sahiden o semeri atına geçirip bir köyde uykuya dalmış
bir gelindi
Şamdan düşercesine, yolluğuna geçirdiği beğenisiyle
ırmakları aştı
Neden kısa bir yoldu
Şehirliden köylüye
Saflığı yaştan da kuruydu
Kelimeler düşten sahiyse
Düğünde uyuklayan erkekliğine
Bir köyden bir diğerine sahne atıyla
Neden düşten uyanamazken
Görkem dolu bir gölgeye tutkundu
Sahiden o bir gelindi
Deli hayallerinde damat aramazken
Hayranlık peşinde
Uykuda
Şehirlinin damağında ağrıyan
Bir dulun hevesine tutulmayan
Asırların geliniydi, bakire olmayan
Bağrında bir fal açarken öyküye
Şiir hevesiyle
Damatlığın sancısında
Duyarlı
Yetişkin
İyimser
Duldan da filizlenen masallarda
Aşkın atında, kavalyenin ruhunda
Uyuyan
Bir melekti.